W okresie nauki w Gimnazjum jak i w Seminarium wykazywał bardzo duże zainteresowanie radiotechniką. Ojciec finansował zakup literatury fachowej zarówno niemieckiej jak i mało dostępnej w języku polskim. Nauczyciele z Seminarium udostępnili Cyrylowi w Bursie pomieszczenie w którym mógł zajmować się budową odbiorników radiowych i innych urządzeń.

Po ukończeniu Seminarium w 1930 r. otrzymał pracę jako nauczyciel w w szkole powszechnej w miejscowości Kruszcze w powiecie chojnickim.  Sporą część zarobionych pieniędzy przeznaczał na zakup literatury, podzespołów i przyrządów, które pozwalały mu na samokształcenie w dziedzinie elektrotechniki . W szkole tej pracował do 1934 r. tj. do czasu redukcji etatów. W dniu 5.08.1934 r. zawarł związek małżeński z Janiną nauczycielką ze szkoły podstawowej w Kłodawie powiat Chojnice., która wywodziła się z Jarosławia. Po urodzeniu pierwszego syna Juranda Cyryl z rodziną przenieśli się do  małej osady leśnej Widno, gdzie żona otrzymała pracę jako nauczycielka. W miejscowości tej nie było energii elektrycznej. Wraz z miejscowymi drwalami stawia wieżę siłowni wiatrowej i słupy pod linię elektryczną. Zamontował prądnicę prądu stałego o napięciu 24 V. Córka Marysia zamieszkała już w pokoju z oświetleniem elektrycznym. Prąd elektryczny był niezbędny do realizacji pasji życiowej Cyryla. Ponadto mógł zająć się zarobkowo naprawą radioodbiorników i innych urządzeń elektrycznych. Budował także nowe odbiorniki radiofoniczne. Rok później otrzymał mianowanie na stanowisko nauczyciela kierującego przy szkole I -stopnia w Skoszewie powiat Chojnice. Tam też zasłała  Go II Wojna Światowa.

Pierwszą licencje otrzymał 1.04. 1938 r. ze znakiem SP1SE (nr upow. 251) Wtenczas mieszkał w miejscowości Widno. Z tego czasu  zachowały się karty QSL za łączność ze stacja ON 4IE z 23.10.1938 r.  i PA0DE z 22.01.1939 r.

W latach 1940-43 pracował jako kierowca w Nadleśnictwie  Laska pow: Chojnice.

Czwartego maja 1943 r. został aresztowany przez Gestapo i uwięziony w Gdańsku. Po kilku tygodniach przesłuchań jako politycznie podejrzewanego osadzony został  w obozie koncentracyjnym w Stutthofie. Rodzina posiada listy jakie pisał z obozu do żony. Ze względu na dobrą znajomość języka niemieckiego Cyryl był lepiej traktowany niż inny współwięźniowie. Z jego usług korzystali Niemcy. Naprawiał im radioodbiorniki i z tego tytułu mógł przebywać w różnych częściach obozu. Cyryl pomógł naprawić radiostację, w posiadaniu której byli jeńcy rosyjscy. Po jakimś  czasie Niemcy wykryli radiostację.

Podczas ewakuacji obozu na przełomie stycznia i lutego 1945 r. panowały wysokie mrozy. Więźniowie a w tym  Cyryl pędzeni byli w tzw. „Marszu Śmierci” do podobozu w Lęborku. W pierwszych dniach marca 1945 r. w godzinach nocnych  wykorzystał nietrzeźwość strażników i uciekł. Po dwóch dniach dotarł do domu.

Już 17 stycznia 1945 r. zgłosił gotowość do pracy w szkolnictwie. Kolejno pracował w szkołach w miejscowości Rolbik i Brzeżno Szlacheckie.

W wakacje 1946 r. władze oświatowe poleciły mu zorganizowanie polskiej szkoły na ziemiach wyzwolonych. Trafił do Biesowic pow. Miastko. Była to szkoła dwuklasowa z mieszkaniami dla dwóch nauczycieli. Od 1.09.1946 r. podjął pracę w tej szkole.  W 1948 r. zorganizował miejscowych robotników rolnych w gromadzkim kole Społecznego Komitetu Radiofonizacji Kraju.

Zbudował wzmacniacz do radiowęzła o mocy 60 W. Miał tez do dyspozycji odbiornik radiowy „AGA” oraz urządzenie do automatycznego załączania  radiowęzła.

W dniu 5.09.1948 r. uruchomił radiowęzeł dla 35 abonentów indywidualnych oraz świetlicy wiejskiej, przedszkola, szkoły podstawowej. Eksploatacja i utrzymanie należało tez do Cyryla.

Licencje powojenną ze znakiem SP1SE otrzymał 24.11.1949 r. razem ze Zdzisławem SP3SJ , Janem SP1 KM oraz stacja oddziału PZK w Poznaniu SP5ZPZ.

Kolejne zezwolenie otrzymał  24.06.1952 r. już ze znakiem SP1BC. Na początku głównie pracował na 3,5 Mhz.

W 1950 r. zrezygnował z pracy nauczycielskiej i zatrudnił się w łączności. Budował kolejne radiowęzły a następnie zatrudniony został w Zakładzie Usług Radiotechnicznych w Słupsku. Przy ul. Wojska Polskiego. Po uruchomieniu w Słupsku nadajnika Polskiego Radia  w 1959 r. został zatrudniony na stanowisku operatora. Pracował w Radiofonicznej Stacji Nadawczej w Słupsku, której kierownikiem był Romuald Szanel SP1AHK. W 1962 r. do obowiązków zespołu nadajnika PR doszły dodatkowe obowiązki obsługiwania pierwszego słupskiego przemiennika TV. W Słupskim Ośrodku Nadawczym Polskiego Radia  TVP pracował do chwili przejścia nas emeryturę w 1978 r.

W uznaniu wielkich zasług  dla oświaty  w dniu 4.06.2016 r. Szkole Postawowej w Biesowicach   nadano imię Janiny i Cyryla Zalewskich”.

Był członkiem Wojewódzkiej Komisji Egzaminacyjnej PZK. Egzaminował min.: Marka SP1MK.

W  1979 r. wstąpił do  SP OTC. Uczestniczył w wielu zawodach krótkofalarskich  min.: W zawodach „Harcerska Fala 73” i zajął 21 m.  „Maraton Warszawski 78”,  „XXXIV” -lecie Manifestu PKWN ,  „Lasy Łochowa 84”.W kwietniu 1988 r SP OTC nadał Cyrylowi tytuł Nestora Polskiego Związku Krótkofalowców. Mieszkał  pod adresem Ciecholub  poczta Biesowice. Był człowiekiem bardzo popularnym i lubianym

Za aktywna prace zawodową otrzymał odznaczenia:

„Odznakę Tysiąclecia za działalność społeczną (1966), Medal Zwycięstwa  i Wolności 39-45 (1972)

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski ( 1974), Krzyż Komandorski z Gwiazdą ( 1977)

Medal 40-lecia PRL(1984)

Na wniosek ZG PZK otrzymał Brązowy medal dla obronności Kraju (1969) i Złotą odznakę „Zasłużony Pracownik Łączności” (1970). Za działalność na rzecz krótkofalarstwa polskiego ZG PZK nadał mu Honorowa Odznakę PZK (nr 144)

W dniu 26.12.1988 r. przewieziony został karetką pogotowia do szpitala w Słupsku i po reanimacji zmarł. Pochowany jest na cmentarzu w Biesowicach

TNX:  Janowi – synowi  SP1BC,

 Materiały inne: http://www.historiachojnic.pl/artykuly/materialy/II-wojna-swiatowa/144/fakty-i-mity–lesni-ludzie

                                                                                              opr. SP3CUG, SP8TK, SQ2NIA